Το 1964, ο 14χρονος Δημήτριος Γιαννάρος έφτασε στη Νέα Υόρκη μαζί με την οικογένειά του, που είχε εγκαταλείψει το νησί της Σάμου μετά από την καταστροφή της οικογενειακής τους επιχείρησης. Με ελπίδα και σκληρή δουλειά ξεκίνησαν μια νέα ζωή στην Αμερική, πρώτα στη Βοστόνη.
Η ζωή ως μετανάστης δεν ήταν εύκολη: σύντομα ο Γιαννάρος εργαζόταν με τον πατέρα του σε μικρό παντοπωλείο, ξυπνώντας στις 4 το πρωί για να αγοράσει προϊόντα πριν πάει στο σχολείο.
Αργότερα, η πορεία του τον οδήγησε στην πολιτική και την εκπαίδευση. Στην πρώτη του χρονιά στο Κονέκτικατ, εισήγαγε νομοθεσία για τον εορτασμό της Ελληνικής Ανεξαρτησίας, υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των μεταναστών και προώθησε την οικονομική ανάπτυξη και την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Ως Πρόεδρος του World Hellenic Interparliamentary Association και καθηγητής Διεθνών Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Hartford, ενίσχυσε τις διεθνείς συνεργασίες και την εκπαιδευτική ανταλλαγή.
Ο Δημήτριος Γιαννάρος συνίδρυσε το National Immigrant Heritage Center, προάγοντας την πολιτιστική κληρονομιά των μεταναστών και αναδεικνύοντας τη σημασία τους στην αμερικανική κοινωνία.
Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, συντόνισε προγράμματα για την ανάπτυξη των ανατολικοευρωπαϊκών οικονομιών και εκπαιδευτικών συστημάτων, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην προώθηση της επιχειρηματικότητας και της ηγεσίας στην περιοχή.
Η φετινή του εισαγωγή στο Immigrant Heritage Hall of Fame αποτελεί αναγνώριση για την προσωπική και κοινωνική του προσφορά. Ο ίδιος ενθαρρύνει τις νέες γενιές μεταναστών: «Με σκληρή δουλειά και επιμονή μπορείς να πετύχεις ό,τι θέλεις. Μικρά βήματα φέρνουν μεγάλα αποτελέσματα.»
Ο Δημήτριος Γιαννάρος, με σπουδές στην Οικονομία (BA και τρία μεταπτυχιακά, συμπεριλαμβανομένου PhD), αποδεικνύει πως η αφοσίωση και η εκπαίδευση αποτελούν θεμέλια για μια ζωή προσφοράς και παγκόσμιας επιρροής.
Πηγή: Hellenic News of America/Aphrodite Kotrotsios
Leave a Reply